من ۲ تا امتحان داده بودم که نتیجش واسم خیلی مهمه،اولی رو وقتی امتحان دادم میدونستم بد دادم و به احتمال زیاد باید دوباره امتحان بدم،اما بدیش این بود که تا سال دیگه این امتحان تو ایران برگزار نمیشه و باید برم یه کشور دیگه،امروز نتیجش اومد و همونطور که خودم حدس میزدم خوب نبود،منی که همیشه کلی ناراحت میشدم اینبار فقط لحظه ای که نمرم رو دیدم ناراحت شدم،چون از موقعی که رفتم دانشگاه اونقد سختی و ناراحتی کشیدم که احساس میکنم ضد ضربه شدم و واقعا خوشحالم از این حالتم ،دلم نمیخواد ضعیف باشم اونم واسه نتیجه ی یه امتحان که طبعا قبل جبران،فقط تنها چیزایی که اذیتم میکنه هزینه ای که باید بکنم و اینکه مادر و پدرم از دستم ناراحت نباشن که من زحمت نکشیدم....ای کاش میتونستم خودم هزینه کارام رو بدم...خدا بزرگه...مگه نه؟
دیشب موقع تحویل سال واسه خودم فال حافظ گرفتم،این امد،ظاهر قراره برم شیراز امسال!!!!
| خوشا شیراز و وضع بی‌مثالش | خداوندا نگه دار از زوالش | |
| ز رکن آباد ما صد لوحش الله | که عمر خضر می‌بخشد زلالش | |
| میان جعفرآباد و مصلا | عبیرآمیز می‌آید شمالش | |
| به شیراز آی و فیض روح قدسی | بجوی از مردم صاحب کمالش | |
| که نام قند مصری برد آن جا | که شیرینان ندادند انفعالش | |
| صبا زان لولی شنگول سرمست | چه داری آگهی چون است حالش | |
| گر آن شیرین پسر خونم بریزد | دلا چون شیر مادر کن حلالش | |
| مکن از خواب بیدارم خدا را | که دارم خلوتی خوش با خیالش | |
| چرا حافظ چو می‌ترسیدی از هجر | نکردی شکر ایام وصالش |
ما عاشق هم بودیم
حسی که یه عادت نیست
از من که گذشت اما
این رسم رفاقت نیست
اینکه منو از قلبت
بی واهمه می گیری
اینکه منو می بازی
دنبال کسی میری
وقتی همه ی دنیات
تنهایی و غربت بود
وقتی همه جا با تو
احساس یه وحشت بود
کی با همه ی قلبش
بغض شبتو وا کرد
کی حال تورو فهمید
کی با تو مدارا کرد
باشه برو حرفی نیست
من از همه دلگیرم
حالا که دلت رفته
دستاتو نمی گیرم
ما هر دو برای هم
هر ثانیه کم بودیم
کی جز تو نمی دونه
ما عاشق هم بودیم