تقریبا قطع امید کرده بودم که جوابمو بدی،وقتی اسمت  رو دیدم دلم هری ریخت پایین،نمیدونم چه احساسی داشتی موقع جواب دادن،ای کاش میدونستم...

چشم می بندم تا دوباره تو باشی ، چشم که می گشایم جز اشک ‌کسی بر آستان نگاهم نیست...

انگار واقعا باید باور کنم فراموشم کردی...

چقدر از یکشنبه ها بدم می اد،یکشنبه ای که من و تورو از هم جدا کرد...

دیشب خوابت  رو دیدم،امده بودی اینجا،اما فقط واسه یه روز اونم خونه ی ما،فقط یه سلام بهم کردیم،موقع بدرقه من از همه جاموندم،چقدر گریه کردم داد میزدم و میومدم دنبالت ....آخرش وقتی بهت رسیدم که رفته بودی...هنوزم یادش میوفتم گریم میگیره...

خدایا خودت کمکم کن...

بعضی وقتا واقعن سخته که بتونم جلوی خودم رو بگیرم تا باهات هیچ گونه تماسی نگیرم...

خیلی دلم میخواد بدونم اولین فکری که با دیدن آخرین پستم تو اون بلاگ کردی چی بود؟اینکه عادت کرده یا اینکه فراموشم کرده و همه حرفایی که میزد واسه این بود که منو به خاطر bf  اش بودن میخواست(همون چیزی که آخرین بر بهم گفتی...چطور تونستی؟نمیدونم...)

دارم فکر میکنم که در چه حد دیوانه ام که هنوزم که هنوزه،وقتی میخوام واسه کار مهمی تو زندگیم برنامه ریزی کنم اول به برنامه های تو فکر میکنم تا ببینم باهم جور در میان یا نه...

بعضی وقتا با تمام وجودم میخوام فریاد بزنم برگرد ....

هر شب تو رویای خودم آغوشتو تن میکنم...

اصلآ هنوزم به من فکر میکنی؟اصلآ دلت تنگ میشه؟

خدایا چرا هنوز اولین عکس العمل  من به یه عکس ازش که ۱۰۰۰۰ بار دیدمش اونم هر روز،قربون صدقه رفتنه؟

فک میکنم همه چی دست به دست هم دادن تا من روزای مزخرفی رو تجربه کنم...

این خونه برام پر از هوای تو ...اینجا بیشتر از هروقت دلتنگتم...

دلم اغوشت رو میخواد با بوسه هایت،دستهای مردونه ات که محکم بغلم کنن و...روزت مبارک مرد من...

تو مرگ ِ دلم را ببین و برو...

تیمهای محبوب  هر دومون  حذف شدن،دیگه فینالی نیست که واسه هر دومون جالب باشه و سرش کل کل کنیم...

جالبه از toolbox  بالای internet explorer به جای اینکه هوای اینجا رو بخوام واسم  دماشو بگه از همون اول  شهر تورو گذاشتم،روزی ۱۰۰۰ بار نگاش میکنمو با خودم فک میکنم تو اون موقع تو اون هوا داری چی کار میکنی،چی پوشیدی؟

دیووووووووونه باید سرت داد بزنم که دارم از دلتنگیت میمیرم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟